Przepisy ruchu drogowego

Przypomniała mi się dziś historia o założeniu Wenecji. Zamieszczoną poniżej znalazłam w mojej ukochanej książce W.Whartona "Salamandra". Polecam każdemu kto kocha książki o magii, książkach, miłości, czasie itp.
A teraz historia:
"W Akwelei mieszkały dwie zamożne rzymskie familie, którym tego samego dnia urodziło się dziecko: chłopiec i dziewczynka. Dzieci były obdarzone cudowną urodą, ale miejscowa wieśniaczka ostrzegła, że jeśli się poznają natychmiast zapałają do siebie tak głęboką miłością, że na miejscu zemrą - ich śmiertelne powłoki były zbyt kruche by znieść tak nieziemskie uczucia. (...)
Obie rodziny kazały wznieść miasto na piaszczystych wysepkach w lagunie. Miasto zaprojektowano jako zawiły labirynt murów, ulic i kanałów. (...)
Zmysł był taki by nie dopuścić do spotkania chłopca i dziewczyny. Zanim jednak skończyli szesnaście lat, doszły ich słuchy o swoim istnieniu i zrozumieli, że miasto jest w rzeczywistości ich własnym więzieniem. Uciekli więc na ulicę, by się odnaleźć. 
Forma pętli (...) odzwierciedla ich nie kończące się poszukiwania. (...) nie zdając sobie sprawy, że gdyby tylko któreś z nich się zatrzymało mogliby się spotkać. "


Ten kto był w Wenecji wie że magia miłości która unosi się tam w powietrzu to nie tylko gadanie. Rzeczywiście tak jest.
Swoją droga to takie prawdziwe. Często gonimy za tym czego pragniemy i w całej tej gonitwie tracimy nasz cel z oczu. A potem już tak daleko zabłądzimy że nie ma już drogi odwrotu.
Smutne...

Kiedyś napisałam coś do tego:


"Przepisy ruchu drogowego"

Chciałam dogonić swoje marzenie
ale albo prysło jak bańka mydlana
albo uciekło zbyt szybko

Przez tą głupią pogoń
nie zauważyłam ciebie obok znaku UWAGA MIŁOŚĆ
i pobiegłam dalej

A teraz stoję na skrzyżowaniu
i czekam aż zniknie czerwone światło ONA
i będę mogła wrócić do ciebie

Nie chcę łamać przepisów
nie wiem czy jest sens
nie wiem czy nadal na mnie czekasz
Czekasz?